Wielkie połacie ziemskie pokryte lasami, a na zachodzie wyżyny i górskie szczyty poprzebijane jaskiniami, która część z nich najpewniej kryje w sobie jeszcze jakieś tajemnice. Wiele ta kraina wycierpiała mocząc krwią tą ziemię w walce przeciwko niesprawiedliwym i egoistycznym rządom Lorda Feudalnego. Lasy dostarczają drogocennego i wysokogatunkowego drewna, a wprawni cieśle wytwarzają z nich wiele pożytecznych i wartościowych przedmiotów. Poza lasami handlarze są sercem gospodarki Kraju Ognia, który znajduje się pośrodku obecnie znanego nam kontynentu i dzielnie stawia czoła przeciwnościom otaczające go z każdej strony. Lalkarze natomiast cicho siedzą w swojej górskiej siedzibie czekając na jakieś przebudzenie.

Prowincja, która w swoich granicach posiada Świątynię Ognia oraz stolicę kraju, w której zamieszkuje władca Kraju Ognia i jego wierna służba z doradcami na czele. Krainy przeżywały trudny okres przez chciwe decyzje Daimyo, a sprzeciwiający lud najczęściej napotykał na swojej drodze roszczeń gotowy do boju oddział wojskowy pod dowództwem prawej ręki władzy, czyli zwierzchnika wojsk. Drugie co do ważności miejsce to świątynia, gdzie mnisi po wydaniu pozwolenia osiedlili się wznosząc okazały kompleks budynków, w którym jest zakaz przebywania obcym pod groźbą narzucenia sankcji karnych od Lorda Feudalnego. Obiekt jest w ciągłym zainteresowaniu turystów i pielgrzymów, których powala wręcz na kolana widok zdobień i samego ogromu kunsztu budowniczych.

Chikai w większości jest pokryte przez rozległe i bujne lasy, które przez członków klanu Senju są wielce pożądane, nie tylko jako korzystny teren do walk, ale większość klanowiczów lepiej się czuje w takim otoczeniu. Reszta natomiast stacjonuje na wybrzeżu i broni ziemi nie pozwalając nikomu z wrogimi zamiarami zbliżyć się choćby do plaży. Południe prowincji to już inna bajka. Terenów lesistych tutaj prawie, że brak, a dominuje to rolnictwo oparte na uprawie ryżu, a port handlowy jest uznanym przez wielu kupców miejscem na ich mapie miejsc do "odwiedzenia".

Kolejna prowincja, która powstała poprzez twórcze rozmyślania zarządców. Poprzednio twór był kojarzony jako osobne jednostki administracyjne, a dokładniej jako Koshin i Migiuesumi. Połączenie bogatego wschodu z biedniejszym sąsiadem z zachodu ma zapewne na celu podciągnięcie wyników finansowych tego "gorszego". Kouesumi można z czystym sumieniem nazywać "sercem" gospodarczym Kraju Błyskawicy, a porty w dwóch różnych akwenach wodnych połączonych ze sobą dobrym szlakiem pozwala na wiele różnego typu akcji kupieckich jak i militarnych. Ciekawa i dumna historia tych ziem wykształciła w "tubylcach" poczucie patriotyzmu, która daje im siłę do pokonywania znoju dnia codziennego. Można sądzić, że to stąd pochodzą wierne oddziały Lorda Feudalnego Kraju Błyskawicy.

Owa prowincja po pewnej tajemniczej rewolucji administracyjnej władcy ma w posiadaniu "stare" Chuu jak i Migikata. Zwierzchnik klanu Nara stwierdził, że Ci jakże uzdolnieni ninja poradzą sobie z obroną tak dużej połaci ziemi, a w dodatku doprowadzi się pod ich czujnym okiem do rozrostu gospodarczego, który jest mile widziany przez wszystkich. Zachodnie strony prowincji to górzysty teren z tajemniczym Gajem - jako główną "atrakcję" tych terenów, gdzie trudno o dostęp komuś spoza Klanu Cienia. Natomiast wschód to prowincja z barwną przeszłością, w której to ludność zwyciężyła nad zachłannymi łapskami bandytów. Niegdyś tereny te były pokryte całkowicie przez puszczę, której pozbyto się w celach zajęcia przez człowieka ziem, aby móc osiedlić się i odpowiednio zagospodarować żyzną glebę. Gospodarka tutejsza opiera się w głównej mierze na rolnictwie i w mniejszym stopniu na handlu.

Lord Feudalny Kraju Błyskawicy powiększając terytoria klanu Nara musiał również coś dać klanowi Uchiha, by Ci nie poczuli się urażeni. Do ich terenów zostało przyłączone malownicze Boin, które swoją zabudową cieszy oko każdego przejezdnego. Wiele atrakcji, m.in. gorące źródła, pozwala na przyciągnięcie jeszcze więcej przyjezdnych, którzy zostawiają w "podzięce" jakąś część majątku. Natomiast rdzenne tereny klanu to średnie, jak na światowe standardy, gospodarczo tereny. Nie wyróżniają się ani rolnictwem, ani przemysł, a nawet usługami. Bogactwo kulturowe zdobyte na przestrzeni ostatnich wieków pozwala mieszkańcom tychże ziem patrzeć z optymizmem na swoją przyszłość. Zwierzchnik tych prowincji ma nadzieję, że dzięki wykorzystaniu naturalnego ukształtowania będzie można z łatwością odeprzeć atak wrogów.

Wiele na świecie się działo, a tutaj spokój i cisza jakby świat o tym miejscu kompletnie zapomniał. Gorące piaski i nudne pejzaże odganiają kłopoty z tych krain, bo któż by chciał niepotrzebnie się "smażyć" tutaj. Są miejsca, w których zło się czai po kątach i czeka na swój czas, by móc uderzyć. Władca tego terenu postanowił połączyć go w jedną prowincję. Znał bowiem dobrze jego historię, która zwalczyła bardzo dobrze niecnych i żądnych pieniędzy łowców niewolników. Sabaku i byli niewolnicy dobrze sobie poradzili z tym problemem, a wspólnie na pewno ten problem zostanie wyplewiony do zera. Kaktusy, nieprzyjemny żar lejący się z nieba i sępy tylko czekające na Twoją rychłą śmierć, to jedyne co można tutaj ciekawego spotkać.

Bezkres pustyni to też znak szczególny i tej krainy. Niegdyś biedne i beznadziejne południe zaczęło niedawno patrzeć optymistycznie na swoją przyszłość dzięki bogatemu kupcowi, który dorobił się za granicą i powrócił, by wspomóc swoje rodzinny dom. W centrum tejże prowincji znajduje się stare kamienne miasto, które raz upadło, by ponownie się narodzić dzięki tajemniczej organizacji "Dziedzictwo", o której już dawno słuch zaginął. Natomiast na północy jest latające i tajemnicze miasto, a pod nim druga miejscowość, która dzięki pomocy "z góry" bardzo się rozwinęła, by mogła sama stawiać czoła przeciwnościom losu.

Kraj Wiatru w przeszłości miał problemy z łowcami niewolników. I jeśli nawet Daimyo na początku cieszyli się z kwitnącego handlu i z tego powodu z zysków, to jednak później odbiło mu się to czkawką, gdy ludność niechętnie do tego podeszła i zaczęła okazywać tą niechęć dosyć dobitnie, by władca wiedział, że źle postąpił. Rozległe i nieprzyjemne krainy spowodowały, że ludzie mieszkają w większych skupiskach, by móc przetrwać, więc głosy sprzeciwu szybko w takich miejscach się rozchodziły, "zarażając" innych i szerząc go dalej, by wreszcie przymusić Władcę Kraju Wiatru do wydania dekretu zabraniającego tegoż niegodziwego aktu. Niestety i to nie zmusiło łowców niewolników do poddania się, ale zmienili taktykę przechodząc do tzw. "podziemia".

Na wyspach wchodzących w Kraj Wody mieszkało wiele pomniejszych klanów, ale wojny, które pochłonęły wiele istnień zwykłych ludzi sprawiły, że mieszkańcy patrzyli nieprzychylnym wzrokiem na takich sąsiadów. Obawiali się, że Ci, na wzór kontynentu, też zaczną walczyć między sobą rujnując tym samym kraj. Nienawiść do tych „innych” była tak wielka, że gdy tylko zauważali walkę treningową dwóch młodzików natychmiast chwytali za broń, by pozbyć się problemu.

Gdzie mogą schodzić się wszystkie morskie szlaki handlowe? Właśnie na tej wyspie, której nazwa jest krótka i bardzo łatwa do zapamiętać - Sei. Nie posiada praktycznie żadnych surowców naturalnych a nic w tym rodzaju. Jednak dostęp do morza wynagradza całkowicie inne minusy tej krainy z nawiązką. Lata temu szczyciła się dobrobytem i szczęściem, ponieważ dzięki dobremu umiejscowieniu handel kwitł, a za sprawą klanu Kaguya mieszkańcy nie musieli się martwić o stosunkowo częste próby plądrowania swojego domu.

Cóż można powiedzieć o tak małej wysepce jaką jest Sabishii? Wbrew pozorom naprawdę bardzo dużo, ponieważ posiada ciekawą historię, którą warto rozpowszechniać i poznawać. Zacznijmy od jej wyglądu. Przez środek wyspy przepływa duża rzeka, która dzieli ją na dwie, niemalże równe części. Pierwsza jest niezwykle uboga w naturalne dobra, druga natomiast to totalne przeciwieństwo pierwszej, gdzie aż kipi od nadmiaru surowców, których matka natura ewidentnie nie żałowała.

Gyakuen to wspaniała, duża wyspa, znajdująca się na wchód od Airando. Jej mieszkańcy to zaradni, mili ludzie, którzy bezpowrotnie poświęcili się hodowli i połowom ryb. Ich życie toczyło się tu jednym, spokojnym i umiarkowanym rytmem, przynajmniej do czasu. Jak wiadomo jedną z cech charakterystycznych wyspy są　stare kompleksy świątynne znajdujące się w różnych, często dziwnych, miejscach. Miejscowi zbytnio się nimi nie przejmowali, ot, po prostu sobie były.

Kanka można scharakteryzować już wystarczająco dobrze trzema słowami: kraina wiecznej mgły. Wszystko za sprawą słońca, które praktycznie bez przerwy ogrzewa i oświetla jedną z wielu podobnych wysp na terenie Kraju Wody. Owa mgła jest gęsta i ludziom utrudnia dosyć znacznie widoczność, jednak dla tutejszych roślin, których nie brakuje na każdym kroku, stanowi życiodajny dar od boga. Nie tylko flora się tutaj zadomowiła, zwierzęta wszelkiej maści uwielbiają swój dom, gdzie niczego im nie brakuje.

Kazantou jest jedną z wysp położonych w Kraju Wody. Owa wyspa była zamieszkiwana jako jedna z pierwszych w Kraju Wody. Byli to głównie zwykli żeglarze, bądź kupcy. Ninja nie gościli w tej krainie, no może poza nielicznymi wyjątkami. Kraina rozwijała się bardzo dobrze i szybko, ludzie żyli w dostatku i niczego im nie brakowało. Nie trwało to jednak zbyt długo. Podobnie było ze złotymi latami sprzedaży w tutejszej krainie.

Toppudaun jest dużą, górzystą wyspą. Znajduje się tu wiele różnych gór, z tego powodu rolnictwo nie rozwinęło się tutaj, a łowiectwo stało się głównym źródłem pożywienia i handlu. Pomimo takiego terenu roślinność bardzo dobrze rośnie z powodu bardzo dużej ilości różnych pierwiastków sprzyjających wzrostowi roślin, gdzie nie spojrzeć różnego rodzaju rośliny i drzewa. Pomiędzy bujnymi trawami znajdują się ścieżki. Można tutaj spotkać również przeróżne rodzaje zwierząt, od najmniejszych do największych.

Zettou jest jedną z najmniejszych wysp w kraju wody. Znajduje się w północno-zachodniej części kraju. Od niepamiętnych czasów wyspę tę zamieszkiwali zwykli ludzie oraz klan Aburame. Żyli ze sobą w zgodzie i nie zawadzali sobie. Do czasu... Pewnego dnia do Zettou przybyła pewna grupka osób i osiedliła się na tej wyspie. Od samego początku nie przepadali za członkami Aburame. Dlaczego? Do końca nie wiadomo... Pewnego dnia irytacja owej grupki ludzi sięgnęła zenitu.

Cały obszar jest zdominowany przez tereny górskie, które są znakiem rozpoznawczym Kraju Ziemi. Prowincja ta obejmuje "stare" Kokkai, Hakusa i Dainamaito. Takie, a nie inne warunki pod rozbudowę spowodowały, że budowniczowie postanowili stawiać wysokie budowle, by zaoszczędzić miejsca, którego za wiele jakby nie patrzeć nie ma. Na zachodzie krainy ma swoją siedzibę klan Hyuuga, który trzyma pieczę nad swoimi ziemiami. Nowe tereny pozyskał poprzez nadanie praw własności przez samego Lorda Feudalnego tego kraju. Miało to na celu zaciągnięcie białookich ninja do ochrony tych posiadłości, aby dochody czerpane przez kraj mogły zostać powiększone. Każdej ze stron było to na rękę, bo i Hyuuga dostali kawałek z tego tortu. Centralna i wschodnia część Kokkai to mekka górników. Ilość kopalń przechodzi ludzkie pojęcie zwykłego zjadacza chleba, a posiadacze ziemscy jedynie liczą zyski z tych jakże dochodowych terenów. Ataki bandytów i grup najemników to już stara przeszłość i duma okolicznej ludności, że potrafią bronić swoich ziem jak należy. Miejscowe plotki głoszą, że w jednej nieczynnych kopalń miał swoją bazę Basai, lecz nie można tego sprawdzić i potwierdzić, ponieważ obiekt się zawalił i opowieść ta pewnie będzie żyła swoim życiem jeszcze jakiś czas.

W skład Baigai wchodzi "stare" Baigai, Kinu i Tsundora. Prowincja ta cechuje się niejednolitością terenu - od bujnego i zarośniętego przez cudowną florę wschodu, po jałowy i biedny zachód, który nie zachęca niczym, by właśnie tam się osiedlić. Kraina została połączona po wydaniu rozporządzenia przez Lorda Feudalnego Kraju Ziemi, by zwiększyć przypływ strugi pieniędzy, który i tak jest skromny, a przy okazji nagrodzić starania klanu i lidera Kiyoshi, Gamatta. Władca miał w zamyśle również, by ninja zaopiekowali się nowymi terenami tak jak swoim "królestwem". "Kryształowi" wojownicy dbają o każdy skrawek jaki daje im matka natura i zapewne będą dążyć do rozprzestrzenienia się swoistego rodzaju ich wizytówki. Pobliska ludność to w większości wojownicy i złodzieje, a spowodowane jest to brakiem innych perspektyw na przyszłość. To z tych ziem wywodzą się wierni władcy kraju skrytobójcy i szpiedzy jak i wojacy, którzy gotowi są oddać życie w interesie swojego pana.

Sashikan to nowa prowincja, która łączy dwa różne światy, na północy ludzie utrzymują się z turystyki i rybołówstwa, natomiast na południu mieszkańcy górzystych terenów zajmują się wydobywaniem drogocennych kruszców. Taki układ podziału administracyjnego pozwolił na uczynienie z tego regionu swoistego buforu, który pozwala kupić czas na zorganizowanie obrony przed najazdem wojsk wroga. Można by się pokusić o stwierdzenie, że ten bufor robi bardziej za mięso armatnie, bo rybacy od pokoleń są pacyfistami, a górnicy nie mają pojęcia o wojaczce. Lord Feudalny Kraju Ziemi nie był za bardzo przychylny takiemu układowi administracyjnemu, bo właśnie te tereny przynosiły największe dochody do jego skarbca, ale gdy doradca wojskowy wspomniał o bezpieczeństwie jej wysokości od razu zmienił zdanie. Dwa skrajne gospodarczo i terenowo tereny tworzą skrajnie piękną krainę, której nie można się oprzeć.

Kraj Księżyca jest samotną wyspą, otoczoną z każdej strony przez bezkresne morze. Najbliżej ma jednak do Kraju Błyskawicy. Nazywana jest również wyspą handlową, a to dlatego że znajduję się na niej największe skupisko sklepów na całym kontynencie. Można tu kupić dosłownie wszystko. Chociaż tutejsze ceny nie należą do okazyjnych. Sama kraina nigdy nie zaznała wojny, co najwyżej masy najbogatszych i najlepszych zarazem rzemieślników oraz kupców, którzy przypływali tu i zakładali swoje działalności. Oprócz nich osiedlali się też zwykli ludzie, uciekający do lepszego świata, odizolowanego od wojen. Jako nieliczni, ludzie tutaj budują z tzw. zaprawy cementowej, której kontynent nie miał okazji poznać, przez co budynki są niebywałe twarde i mało podatne na zniszczenia. Każdy może kupić praktycznie wszystko, czego tylko dusza zapragnie.

Legenda głosi, że gdzieś tutaj uwięziony został potężny demon Moryo, który za czasów sprzed wielkiej wojny ninja wzbudzał strach na całym kontynencie szerząc spustoszenie. Dumni i silni mieszkańcy tych nieprzyjaznych ziem, którymi przewodziła ich kapłanka, złapali bestię w pułapkę i zapieczętowali w grobowcu. By to się udało kapłanka musiała poświęcić własny żywot, ale zostawiła po sobie córkę, którą mieszkańcy przysięgli chronić za cenę własnego istnienia. Minęły lata, a ludzie zapomnieli o strasznym Moryo. Obecna kapłanka to prawnuczka legendarnej kapłanki. Dziś Oni no Kuni, znane kiedyś także jako Kraj Demona, odeszło w zapomnienie i nie wzbudza takiej sensacji jak przeszłości. Chociaż miało swoje miejsce na tym terenie bardzo ważne wydarzenie w dziejach tego świata.

Kraj Żelaza pod względem geograficznym znacząco wyróżnia się spośród innych sąsiednich krain. Jest to jedna wielka wyżyna, na której utrzymuje się niska temperatura, co powoduje, że przez cały czas pada tam śnieg. Na te niebezpieczne wyżyny prowadzi zaledwie kilka bardzo wąskich ścieżek i przesmyków, co nie pozwoliło kupcom rozszerzyć swoich wpływów na tym terenie. Z tego powodu rdzenni mieszkańcy musieli sami zaspokajać swoje najważniejsze potrzeby. W Tetsu no Kuni mają swoją siedzibę Samuraje, jedni z najpotężniejszych wojowników, którzy chodzą lub chodzili po tym kontynencie. Nauczyli się kontrolować i wykorzystywać własną chakrę do walki, dzięki czemu niemalże dorównali poziomem nawet ninja.

Ronin no Kuni jest już zarządzany wiele lat przez zjednoczonych ninja, którzy nie są zmuszani do życia i walki dla swoich klanów, czyli Wyrzutków. Organizacja, która na przestrzeni ostatnich lat bardzo się rozwinęła i obecnie każdy z klanów musi się z nimi liczyć. Inne rozwiązanie byłby po prostu nierozsądne i głupie. Po ostatniej Wielkiej Wojnie Ninja, kuzyn Senju Katsuro, Arashi Senju postanowił opuścić swój klan. Uważał bowiem, że ninjutsu nie powinno być wykorzystywane do zabijania, a do przywrócenia ładu na zniszczonym już walkami kontynencie.

Ta no Kuni leży nad samym morzem. Na lądzie sąsiaduję za to z Krajem Gorących Źródeł na wschodzie, na zachodzie z Krajem Żelaza i na południu z Krajem Ognia (dokładnie mówiąc z prowincją Kanketsu. Zwana jest również czasami　Krajem Dźwięku lub Krajem Pól Ryżowych. Od zarania dziejów kraina słynęła z produkcji bardzo dobrej jakości ryżu i ryb. Ludzie mieszkający w owej prowincji mieli praktycznie tylko dwa wybory dotyczące pracy. Albo praca na polach ryżowych w głębi kontynentu, albo na wybrzeżu łowiąc ryby.

Kraju Wiru Wodnego na zachodzie sąsiaduję z Krajem Ognia, a z pozostałych stron otoczony jest morzem. Od wielu lat nad tymi terenami pasują ninja należący do klanu Uzumaki. Ludzie powiadają, że są dalekimi krewnymi samych Senju. Wszyscy członkowie tego klanu obdarzeni są tak niezwykle długimi żywotami, że zaczęto nazywać to miejsce "Krajem Długowieczności". Ludzie zamieszkujący ten kraj charakteryzują się również ponad przeciętnymi pokładami chakry oraz wysokim poziomem zaawansowania w technikach pieczętujących. Kolejną ciekawostką jest fakt, że jako jedyny klan na całym kontynencie nie wysyła on swoich młodych ninja do akademii oraz każdy mieszkaniec Kraju Wiru Wodnego rodzi się z czerwonymi włosami. Przez wiele lat Uzumaki byli doradcami i po części dzięki nim Kraj Ognia stał się potęgą gospodarczą.

Kraj Deszczu leży w bardzo specyficznym miejscu na naszym kontynencie. Na północy swojego terenu graniczy z Krajem Ziemi, na południowym-wschodzie z Krajem Ognia i na południowym-zachodzie z Krajem Wiatru. Praktycznie z każdej możliwej strony otoczony jest przez potężne militarnie i gospodarczo kraje. Mieszkańcom Ame no Kuni nigdy nie było łatwo. Wiele razy ich ojczyzna stawała się miejscem pola bitwy między wielkimi krajami i nie tylko nimi. Czasami też zdażało się, że nie tylko ninja walczyli na tym terenie. Wiele razy przelewano tutaj krew zwykłych armii piechoty pod rozkazami Lordów Feudalnych. Kraj musząc to znosić powoli zubożał i wyniszczał się, dodatkowo warunki pogodowe także nie były korzystne. Częste ulewy spowodowały, podmycie terenu oraz gleby stały się praktycznie nieurodzajne.

Yu no Kuni jest krainą oddzielającą dwa wielkie kraje (Kraj Błyskawic oraz Kraj Ognia). Na północy oraz południowym-wschodzie ma dostęp do morza. Na zachodzie graniczy z Krajem Pól Ryżowych. Jeszcze kilka lat temu z tutejszego miasta portowego wypływały setki kupieckich okrętów wysyłanych z towarami do przeróżnych wysp. Wszystko zmieniło się od czasu starcia dwóch największych rywali. Klan Uchiha, prowadzony przez lidera Masaru, stanął do walki z Senju, pod dowództwem Katsuro. Bitwa ta wstrząsnęła całą ziemią w prowincji, a pamiątką po tych wydarzeniach jest wielki krater na północy. Na szczęście walki ominęły portowe miasto, jednak po tych wydarzeniach kupcy zaczęli omijać to miejsce, a żeglarze tracili pracę.

Jest to kolejny kraj na uboczu, który utrzymuje się w cieniu wielkich nacji. Jest naturalną granicą między Krajem Wiatru i Krajem Ognia. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że te przez te tereny przepływa ogromna ilość rzek oraz można znaleźć wiele jezior. Na dodatek bardzo bujnie rozwinęła się tutejsza roślinność. Większość terenów pokryta jest przez imponujące rozmiarami lasy. Są one większe niż jakiekolwiek inne na tym kontynencie. Nie zawsze tak jednak było. Pewnego dnia całą krainę nawiedziła bardzo dziwna choroba. Powodowała one, że na samym początku na skórze pojawiały się dziwne, zielone bąble, aż w końcu zaczynała gnić i odpadać. Widok był obrzydliwy. Na dodatek w końcowej fazie choroby zainfekowany nie ponosił śmierć. "Chory" przestała odczuwać jakikolwiek ból i stawał się chodzącym trupem ze świadomością.